Het is herfst vakantie en ik ben zonder mijn jongens. Dit is de tweede vakantie die ze bij hun vader doorbrengen. Eerst 3 weken in de zomer vakantie en nu dan. Het blijft vreemd voor me om zo lang zonder mijn twee druktemakers te zijn.
Uiteraard ben ik blij dat mijn ex tijd met ze door wil brengen en dat ze er blij van thuis komen. Ook al staan mijn haren soms recht overeind als ik de verhalen hoor waarmee ze thuis komen, maar dan denk ik: ze hebben het leuk gehad en daar gaat het om.
Helaas gaat de omgangsregeling niet zo soepel. Ik wist op woensdag pas dat de jongens op vrijdag voor 10 dagen naar hun vader zouden gaan. Daarvoor dacht ik dat het alleen het weekend zou zijn. Immers, ik was al 13 weken aan het vragen wat mijn ex met de vakantie wilde doen en ik kreeg geen antwoord.
Uiteraard had ik plannen genoeg gemaakt voor deze vakantie. We zouden een spooktocht lopen voor Halloween en ook 3 dagen naar Disneyland Parijs gaan. Gelukkig heb ik al wel geleerd om zulke dingen niet met de kinderen te bespreken of om iets te boeken. In de zomervakantie hoorde ik ook pas 11 dagen van te voren dat hij de kinderen zou nemen in de eerste 3 weken.
Dus nu heb ik onverwacht een week vrij. Ik werk voor mezelf en had mijn agenda vrij gehouden omdat ik de kinderen zou hebben in de vakantie. Dat krijg ik niet meer opgevuld. Ik neem dus maar de tijd om bij te komen en heb besloten om er zelf maar op uit te gaan. Dus echt eventjes vakantie te hebben. Nergens aan proberen te denken. Uitrusten en genieten.
Misschien is dit wel wat ik nodig heb, even een hoop tijd voor mezelf. Maar toch vraag ik me af waarom kan het niet lekker soepel gaan zodat we allemaal van te voren weten waar we aan toe zijn. Misschien gaat dat nog komen. Ik ga daar maar vanuit. En zo niet, dan ga ik er maar creatief mee om. Ik zal wel moeten.
Nu een dagje schrijven en verder niets. Het regent en ik blijf binnen. Warm bij de kachel.
Lees ook: Brief aan mijn narcistische ex
Ben jij al lid van onze community? Meld je snel aan om in contact met andere moeders te komen.
Anonymous
op 15 Nov 2016