Balans als alleenstaande moeder

Hectiek is het woord dat iedere single moeder (h)erkent en zich eigen heeft gemaakt. Ook mijn leven is altijd hectisch. Hoe ga ik balans vinden als alleenstaande ouder?  Wat ik zelf af en toe best zorgelijk vind. Vragen als: “Heb ik mijn zoon vandaag echt genoeg aandacht gegeven?” en “Hij weet toch wel dat ik zielsveel van hem houd?” spoken dan regelmatig door mijn hoofd. Balans als alleenstaande moeder, dat is wat ik probeer te vinden.

Ook deze week was er weer een van rennen, vliegen, vallen en weer opstaan. Ik werk drie en een halve dag als secretaresse op de zorgadministratie van een jeugdhulpinstelling. Een hectische baan waar ik nu net een dikke 3 week werk. Gelukkig passen mijn ouders op na schooltijd, dat is een groot voordeel. Na het werk haal ik Maikel op, race (voorzichtig) naar huis en vlieg de keuken in. Na eten, ff samen zitten om te babbelen en knuffelen, een verhaaltje als onderdeel van een zeer uitgebreid bedritueel, sleep ik mijzelf naar beneden om de was te vouwen, de afwas te doen, lunchpakketje voor de volgende dag klaar te leggen.

Daarna slaap ik dankbaar de 6 overgebleven uurtjes. De volgende dag begint hetzelfde riedeltje. Naast de “gewone” dingen in zo’n week hadden we deze week een nieuwe zwemschool, speelafspraken, huisartsenbezoek en een spannend aankomend sinterklaasfeest op het programma staan.

Ik merk aan mezelf dat ik lijstjes van lijstjes ga maken, dat ik opschrijf wat ik nog moet kopen, klaarzetten of weg moet gooien. Ook de huishoudelijke klusjes komen op een lijstje. Af en toe bedenk ik me, mezelf stiekem uitlachend, dat ik ook maar een lijstje moet gaan maken voor het onderhouden van sociale contacten. “Vandaag Esmee bellen, ze heeft een sollicitatie gehad” bijvoorbeeld. Sociale contacten schieten er af en toe bij in, dat is een logisch gevolg van de veranderingen die samenhangen met leeftijd en levensfase waar je in zit. Toch merk ik dat als ik een keer tijd voor mezelf vrij heb gemaakt om wat met vriendinnen of mijn moeder te gaan doen, ik daarna barst van de energie. 

Al jaren roep ik tegen iedere alleenstaande ouder, die er naar luisteren wil, zorg dat je zelf goed in je vel zit, dan voelen je kinderen dit ook. Misschien toch een gevalletje “de pot ….”.

Nogmaals: Balans als alleenstaande ouder. Hoe verdeel ik mijn tijd voor mijzelf, mijn kind, sociale leven, werk? Want ook na enkele jaren als single moeder blijf ik op zoek naar balans, naar dat plekje, momentje, gedachte, dat je echt alles voor elkaar hebt gekregen deze week. Zo trots als een pauw zijn op jezelf momentje. Wat helaas heel zeldzaam is. Toch vind je het terug in juist de drukste momenten. De momenten waarop je ’s ochtends je eigen haar staat te kammen, de tanden van je zoon staat te controleren na het “zelluf” poetsen en ook nog even de natte handdoeken op de kachel wilt leggen. Op die momenten sta ik altijd versteld van mijn zoon, op zo’n moment hangt ie ineens om me heen, geeft me een vluchtig kusje en zegt : “lieve mama”. Dit zijn de momenten dat ik letterlijk alles laat vallen, ja ook als het 10 minuten voor half 9 is, en geniet van het moment.

Dankbaar kan ik zijn voor zulke momenten, voor de momenten waarop je je realiseert waarvoor je het allemaal doet. Alle stress, drukte en af en toe het gevoel van eenzaamheid wat ik soms ervaar staan tegelijkertijd voor een soort rust, trots en oerkracht. Misschien is het ook wel andersom. Is het niet zozeer dat je kind zich goed voelt, als jij je goed voelt, maar ook dat jij je goed voelt als je kind zich goed voelt. 

Ben jij soms ook de balans kwijt? Hoe red jij het allemaal in je eentje? Laat hieronder je reactie achter.