Bevallen als single mom

Mijn verloskundige had het over een bevallingsplan, geen idee wat ik daar mee moest

De verloskundige had het over een bevallingsplan. Wat wilde ik nou tijdens mijn bevalling en wat wilde ik absoluut niet, daar moest ik over nadenken. Na wat rondsnuffelen op internet en een informatie avond in het ziekenhuis was ik eruit. Ik ging bevallen in bad, in het geboortecentrum van het ziekenhuis. Nadat ik mijn bevallingsplan had uitgewerkt en besproken had met mijn verloskundige, stond het vast: ik wilde in bad bevallen, geen pijnbestrijding, weeën opvangen onder de douche, dat mijn moeder de navelstreng zou door knippen en dat er geen foto`s tijdens de bevalling werden gemaakt. Het klonk te mooi voor woorden, een bevalling kun je helemaal niet plannen. Zo ook de mijne niet.

Ik had al 10 cm! Het ziekenhuis redde ik niet meer

Zondag zit je nog te knutselen met je tante en zo krijg je s`nachts weeën. Niet dat ik door had dat het weeën waren. Om 01.30 keek ik op de wekker. Ik had wat buikkrampen, maar draaide mij weer om. Na een uur besloot ik uit bed te gaan en een kruik te gaan maken, de buikkrampen bleven namelijk aanwezig. Terwijl de waterkoker aanstond, ging ik naar de wc, aangezien plassen een van mijn hobby`s was geworden de laatste tijd. Pats boem ik was gelijk klaar wakker, er lag namelijk bloed in de wc! Gelijk belde ik mijn verloskundige, die zei: “je bevalling is begonnen!” Bel maar als je weeën regelmatig komen. Gelijk belde ik mijn ouders, mam je moet NU  komen zei ik, ik ga bevallen! Ik zei dat ze met de sleutel naar binnen moesten komen, want dat ik vast onder de douche ging zitten. Wat duurde het gevoelsmatig lang zeg voordat mijn ouders er waren. Mijn ouders wonen op zo`n 20 minuten afstand, maar ik had het idee dat ze er uuuuuren over deden. Onder de douche zat ik helemaal in mijn eigenwereld. Ik zat heerlijk op een opstapper met de douchekop over mijn buik, de kraan steeds warmer zettend. Ik voelde dat mijn vliezen gebroken waren.

We moesten helaas naar het ziekenhuis. Mijn moppie was veel te klein

Mijn moeder had de weeën opgenomen met de i-pad. Rond 03.00 uur belde mijn moeder de verloskundige en die kwam er gelijk aan. Ik werd afgedroogd door de verloskundige en moest op bed gaan liggen. De verloskundige toucheerde mij, en wat bleek, ik had al 10 cm! Het ziekenhuis haalde ik niet meer. Snel de bed verhogers er onder, want die stonden natuurlijk nog ergens in een hoek. Ik mocht gaan persen, mams zat aan mijn zijde en steunde mij. Lekker koud washandje op mijn voorhoofd en lieve woordjes roepende, dat ik het wel kan. Het persen duurde lang en wat bleek, mijn meisje lag verkeerd met haar hoofd. Haar voorhoofd kwam als eerste in plaats van haar kruin. Dat houd ongeveer in dat je een vierkant door een rondje wilt duwen. Het deed ook verschrikkelijk pijn of eigenlijk het branden heel erg. Ik was moe en misselijk en wilde niet meer. De verloskundige zei dat het hartje begon te dalen en mijn meisje er bij de volgende wee uit moest, anders zou ik met spoed naar het ziekenhuis moeten.

Ik zag het al voor me, afgehezen te worden door de brandweer, met sirene in een ambulance, een spoedkeizersnee

Gelukkig ik werd ingeknipt, de kraamhulp duwde op mijn buik en ik persten met de wee mee, pff wat een opluchting. Mijn meisje was er in een keer uit en lag op mijn buik. Wauw wat was mijn moppie mooi en klein. Mijn vader heeft gehuild en kon de bevalling niet aanzien, maar wat is hij trots op zijn kleinkind. Mams heeft de navelstreng doorgeknipt, daarna werd mijn moppie gewogen en aangekleed, net al ik overigens. We moesten naar het ziekenhuis, mijn moppie was veel te klein 1984 gram en 42 cm.

Maatje 44 (prematuur) was nog te groot! Ze leek wel een Michelin poppetje

Ik had geen puf om op te staan, voelde me zo slap en was bang om flauw te vallen. Ik at een banaan, terwijl ik helemaal geen trek had, en nam een AA drink mee naar het ziekenhuis. Mijn meisje was goed dik aangekleed en de auto stond voorverwarmd en wel voor de deur. Aangekomen in het ziekenhuis zat ik trots met de maxi cosi in de rolstoel, op naar de kraamafdeling. Mijn moppie genaamd Demi, kreeg haar eigen wiegje en werd onderzocht door de kinderarts, we moesten blijven ter observatie. Als de suikerspiegel goed bleef en ze zich op temperatuur kon houden hoefden we niet naar de neonatologie. Mijn ouders gingen spullen voor ons halen. Alle kleertjes die we hadden (maat 50) was veel te groot, Demi leek wel een Michelin poppetje. Snel maatje 44 (prematuur) gekocht en nog viel het groot. De oorzaak dat mijn moppie zo klein is geboren komt omdat de placenta niet goed genoeg functioneerde. Door de enorme stress die ik heb gehad, kon mijn moppie niet genoeg zuurstof en voedingsstoffen opnemen.

Mijn bevalling duurde maar 4,5 uur! Ik had een heel ei op mijn stuitje

Na een goede nacht, was het wachten op de kinderarts, mochten we naar ja of nee? Wat duurde dat wachten lang zeg en mijn ontbijt waren ze ook nog vergeten. Eindelijk na tig assistentes gezien te hebben kwam de kinderarts en joepie!! We mochten naar huis. Mijn meisje had het heel goed gedaan, ze was helemaal niet afgevallen en bleef netjes op temperatuur, even als der suikerspiegel die om het uur werd geprikt was erg netjes. Ik belde gelijk mijn ouders en de kraamhulp, wat was het fijn om weer thuis te zijn. Alles was versierd de buitendeur, er hingen allemaal slingers en ballonnen en ik had een super lieve kraamhulp. Ik heb een snelle bevalling gehad, totaal heeft de bevalling met weeën en al 4,5 uur geduurd., daardoor heb ik mijn stuitje gekneusd en zo zeg wat heb ik daar lang last van gehad zeg. Zat gewoon een heel ei op! Het was het allemaal waard, ik ben zo trots als een pauw en kan uren naar haar kijken.

Hoelang duurde jullie bevalling? En ben je ook bevallen als single mom? Je kunt je bericht hieronder op de pagina achterlaten, dank je wel!