Dates en dat gedoe

Hilarisch, maar ik heb helaas geen antwoorden voor jullie. Alleen maar dezelfde vraag: waarom zou ik ooit nog een "vaste" partner willen?

Geweldig. En idd de mannen van tegenwoordig. .... Ik denk dat de rollen een beetje omgekeerd worden. Vrouwen willen "vrij" zijn en mannen na de eerste date trouwen en kinderen ?

Ik denk dat wij moeders vooraf heel duidelijk moeten zijn, naar onszelf EN naar onze dates. Ik zeg vooraf wat ik wel en wat ik vooral NIET zoek en kan bieden. Zo doe ik NIET aan monogamie, verwacht ik openheid en eerlijkheid, gaan ze mijn kinderen NIET ontmoeten en hoef ik zijn ouders ook niet te ontmoeten (de mijne gaan ze ook niet ontmoeten). Ik date niet meer met vaders, mijn ervaringen daarmee waren zo teleurstellend. Ik date met de man, NIET met zijn kinderen. Ik vind het ook niet fijn als een man tijdens een date steeds naar mijn kinderen vraagt. Vaders hebben hier (mijn ervaring) veel moeite mee. Daarnaast heb ik coourderschap en moet het dan ook maar net met zijn kinderen en schema's passen. Dat wordt al makkelijker als ze geen kinderen hebben. Ik heb nu een vriend waar ik al 4 jaar een "iets" mee heb. We hebben er beide geen behoefte aan het een naam te geven. Ik heb zijn familie afgelopen jaar ontmoet toen ik met hem mee ging op vakantie :) Hij kent mijn kinderen, heeft ze ontmoet als een goede vriend. En hoe het verder loopt? We zien wel! Samenwonen gaat niet gebeuren, wil ik niet en past niet bij mijn leefstijl (ik ben niet monogaam), ik wil mijn kinderengniffel

HAhahahha... Heel herkenbaar dit...Ik ben moeder van een dochter van nu 2 jr oud... Ik ben nu 1 jr vrijgezel en was tot voorkort ongeveer een maand aan het daten met een super lieve leuke jongen... Maar het benauwde me al na een paar keer afspreken. Hij bleef continu vragen om dingen te doen pfffff... Heel gezellig aan de ene kant hoor, maar aan de andere kant, ik werk en ben blij als ik tijd met mijn dochtertje heb en dat ik 's avonds als zij slaapt ik lekker tijd voor mezelf heb... En dan moet ik ook nog eens tijd in een jongen gaan steken pffff.. Neeeeee ik ben er voorlopig nog niet aan toe ben ik nu dus ook achter... Het kwam op mijn pad, want ik was sowieso niet op zoek. Ik vond dat ik het kon proberen om te kijken of ik er aan toe ben, maar het heeft alleen maar duidelijk gemaakt wat ik zelf al dacht... ik ben er voorlopig nog echt niet aan toe om een man toe te laten in ons leven!!!

Mooi stuk dames en zeker herkenningspunten :) Ben een single moeder van zoon (1) en nu zo'n 4 jaar single. In de afgelopen 4 jaar best wat gedate met mannen en met een iets proberen op te bouwen. Wat helaas is mislukt. Had graag van deze man deze vraag graag gekregen maar mocht niet zo zijn. Op dit moment ben ik even klaar met het daten en het gekwetst worden. En heb ik de keuze gemaakt enkel voor mijzelf en zoon te gaan. Maar toch zou ik het echte werk wel weer willen ervaren, maar met de juiste man enkel. De mannen die na een aantal dates de stempel erop willen drukken kom ik niet tegen. Alleen zijn heeft natuurlijk zijn voordelen. Heb de volledige zorg voor mijn zoon (verwekker buiten beeld). Maar gun die kleine ook een echt gezin en ook ik ben een vrouw van vlees en bloed, en de behoefte aan die arm is er zeker. Maar door de komst van social media is het communiceren en het echt face to face leren kennen wel veranderd. Ook is mijn wereldje zo klein dat ik geen leuke single mannen tegen kom en door de ervaringen die ik heb wil ik mijn vrije tijd besteden aan mijn zoon en niet weer zo'n nutteloos, alleen op sex uit, egoïstische kerel. Misschien maken wij vrouwen het te moeilijk, denken we teveel na? Is het totaal plaatje te ideaal? Ik blijf geloven op de prins op het witte paard. Denk alleen dat hij het paard heeft ingewisseld voor een hele trage schildpad

Het is echt zo moeilijk..... Je wilt teveel en ook weer niks omdat je op en moe bent en ook nog aan de kids wil denken!!

Als ik dit verhaal lees, date ik blijkbaar de verkeerde mannen ;-) Als ik een maand of 4 a 5 maanden met een man omga en de vraag stel, "waar staan we?" krijg ik standaard te horen,"we zijn leuke vrienden die het "gezellig"hebben, ik ben nog niet toe om mij te binden" ...pff weer 4 a 5 maanden van mijn leven "verspilt". Ben zo klaar met dat friends with benefits gedoe!!! Ik wil juist zijn kind(eren) ontmoeten, zoals ik ook graag wilt dat hij de mijne leert kennen. Ik wil ook graag aan de "schoonouders"voor gesteld worden, zoals ik hem ook aan mijn ouders voor wil stellen. Als ik met vrijgezelle mannen van 40+ in mijn omgeving praat, zeggen ze bijna allemaal hetzelfde, heb al een lange relatie achter de rug, wil alleen nog maar genieten zonder me meteen te binden. Haloooo mannen jullie doen net of ik (de vrouwen) meteen willen samenwonen/trouwen, nou dat wil ik ook niet, ben gesteld op mijn vrijheid, maar wil wel graag een leuke vaste relatie opbouwen met tijd voor elkaar en tijd voor jezelf, is dat nou echt te veel gevraagd ???

Allemaal leuk tot er iemand verliefd wordt....... en een gebroken hart oploopt. Niks 'friends with benefits'.....