Gastblog Dagmar van Villa Single Mama

Ben jij een alleenstaande moeder of een zelfstandige moeder?

Als moeder van twee jonge, drukke zonen heb ik wel even een paar keer moeten slikken toen mijn partner en ik uit elkaar gingen. Daar sta je dan, alleen. Zonder geld, zonder huis en zonder werk. De jongens waren op dat moment 1,5 en 3 jaar oud en met een buggy in de ene en een klein knuistje van mijn oudste in de andere hand, heb ik gedacht: niemand krijgt mij klein.

Op dat moment ging de ‘leeuwinnenstand’ op AAN, als ik er achteraf op terug kijk. Ik moest ervoor zorgen dat de jongens evenveel aandacht en liefde kregen als altijd en ondertussen, stond zakelijk weer op en begon weer opnieuw met een eigen bedrijf, kocht ik een huis en verbouwde het tegelijkertijd. Dat was zeker niet makkelijk, want na 5 jaar een bedrijf te hebben gehad samen met een partner, deed ik het vanaf dat moment helemaal alleen.

Toch was ik niet bang om te falen. Want ik had een heel duidelijk doel voor ogen en dat ging ik met heel veel passie behalen: zelfstandig zijn.

Inmiddels heb ik daarnaast nog twee andere ondernemingen succesvol opgezet en weer verkocht, presenteer ik wekelijks diverse evenementen en regionale televisieprogramma’s en bestaat mijn creatief bureau voor marketing en events; House of Hype al weer 5 jaar. Door het geloof in mezelf, in mijn team, in het harde werk wat verzet is en het doorzettingsvermogen wat onlosmakelijk verbonden is aan het succes wat het nu heeft, heb ik toch mezelf weten te blijven en ben daarmee dus ook een leukere moeder voor mijn twee jongens geworden.

Hoe doe je dat? Een leukere moeder word je zeker niet door het stukje zelfstandig ondernemerschap. Dat word je als je zelf gelukkig bent en je je op je plek voelt.

Als je het gevoel hebt dat jíj daadwerkelijk diegene bent, die jouw leven en dat van jouw kinderen op een positieve manier beïnvloedt. En je je niet afhankelijk hoeft op te stellen naar jouw omgeving omdat je het anders voor je gevoel niet redt.

En geloof me, dat gevoel heb ik ook zeker gehad. Door het overlijden van mijn beide ouders en de ongeneeslijke ziekte van mijn enige zus ben ik me heel erg bewust geworden van de verantwoordelijke taak die je hebt als moeder en het intense gemis wat je kunt voelen als je niet een ‘veilig nest’ hebt om op terug te vallen. Voor mij heeft dat als een extra drijfveer gewerkt op het moment dat ik er echt helemaal alleen voor kwam te staan, om er nog net dat tandje extra bij te zetten, waardoor ik nu sta waar ik sta.

En waar is dat dan? Ik sta op dit moment op een plek waarbij ik naar mezelf kan kijken in de spiegel en tegen mezelf kan zeggen: ‘ik ben gelukkig’.

Ik werk hard, maar met passie en daardoor ervaar ik dat als iets leuks. Ik geniet van mijn kinderen en ben blij met de omgang die ik heb met de vader van de jongens. We hebben een erg goede band en wonen dicht bij elkaar in de buurt. Soms eet hij weleens mee of denken we allebei aan kleine dingetjes zoals moeder- of vaderdag. Ook dát was niet makkelijk om tot dat punt te komen.

Maar als je voor jezelf kunt realiseren dat je alleen maar invloed hebt op wat jezelf kunt doen en niet op wat die ander wel of niet zou kunnen of moeten doen, dan straal je ook een hele andere, positieve energie uit. En daarmee word je, denk ik, uiteindelijk vanzelf een leuke, zelfstandige moeder.

Dus sta nu even stil bij jezelf. Kijk in die spiegel. Wat zie je dan? Wat kun jij? Wat is jouw potentie? Waar ben jij goed in? Ga dat eens bij jezelf na. Probeer vervolgens voor jezelf de negatieve zaken uit te sluiten. En start met werken aan hetgeen waar je wél invloed op hebt. Kijk wat er dan gebeurt, met jou, met je omgeving en met je kids. Je zult zien dat er een positieve vibe ontstaat. En als je niet precies weet hoe je dat doet, of je bent even inspiratieloos, dan mag je mij altijd een persoonlijk berichtje sturen via mijn FB. Want hulp vragen mag natuurlijk altijd! Zorg alleen dat je er niet compleet van afhankelijk wordt. Dit kun jij! Zet ‘em op, en heel veel succes!