Haat en liefde voor je ex, en iets er tussenin...

Owwwww....heel herkenbaar!! Behalve dat mijn ex regelmatig zegt dat ie "echt niet zo gelukkig is". Ik denk dat je, onderaan de streep, na een breakup nooit echt gelukkiger wordt met een ander. Dan heb je weer andere sores. Geluk zit in jezelf en dat is de belangrijkste les die we leren. Vroeger was ik altijd meer bezig om anderen gelukkig te maken!

Wow!! Goed geschreven en herkenbaar! Zelfs nu wij al 11 jaar uit elkaar zijn...

Beste Kiki, Ik herken heel erg wat je zegt. Mijn situatie is iets anders, want ik heb toen ik nog getrouwd was de boel aardig verprutst. Ik ben regelmatig vreemd gegaan met een eerdere ex, en zelfs toen mijn man er toen achter kwam bleef hij me steunen. Toch is de relatie later stuk gegaan en nog was ik helaas zo hypocriet om hem van alles kwalijk te nemen. Ik was boos op hem om alles wat hij deed. We hebben een dochter die toen 2 jaar oud was. Hij was eigenlijk heel lief voor onze dochter en toch telkens als hij haar kwam ophalen ergerde me ik aan de manier waarop hij met haar om ging. Ik wenste hem van alles toe, ik vond het ook vooral moeilijk dat hij alleen voor onze dochter kwam. hoe raar het ook klinkt ik wilde dat hij nog steeds aandacht aan mij gaf. Toen kreeg hij een nieuwe vriendin en leek echt door te gaan met zijn leven met haar. Het frustreerde mij enorm, onze dochter had het volgens mij ook erg naar haar zin in ons oude huisje waar hij nog steeds woonde, alleen wel met een nieuwe 'moeder'!? En het frustreerde mij meer en meer. Onbewust gaf ik ook veel van deze frustratie mee aan mijn dochtertje die daar toch onrustig van werd. Ik begon ter compensatie telkens nieuwe relaties met mannen die me dan maar tijdelijk de aandacht gaven die ik vond dat we met zijn tweetjes verdiende. Maar dat was nog frustrerender voor iedereen. Ik voelde me erg alleen en kwaad op mijn ex. Dit ging zo ver en ik was zo bitter dat iemand me toch adviseerde eens met iemand te gaan praten. Ik merkte dat ik heel veel van de schuld op een ander schoof, en omdat er twee mensen een relatie hebben, ik niet alle schuld bij mijn ex kon leggen. Ik bleek borderline te hebben, dat verklaarde voor mij en de mensen die dichtbij me stonden een heleboel en de therapie heeft me enorm geholpen. Ik voel me echt veel beter nu, en merk dat mijn ex juist het goede deed door met zijn leven door te gaan. Ik ben nog twee jaar van dag tot dag gaan leven, en heb me veel meer op de relatie met mijn dochter gericht. Ze gaat nog om de week naar haar vader die inmiddels ook al een dochtertje heeft met zijn ondertussen ook nieuwe vrouw. Maar geheel onverwacht ben ik een jaar geleden een hele lieve man tegen gekomen, waar ik nu heel gelukkig me ben. Ik kan niet echt zeggen dat ik een happy single mom ben, maar ik ben zeker een hele happy mom! Ik wil niet zeggen dat jullie in een vergelijkbare situatie zitten, maar ik kan wel zeggen: Het wordt beter!! Geniet lekker van jullie kindjes!

Precies! Volgens mij is het vooral heel erg tijd om onszelf gelukkig te maken. Ik heb ook van die pieken en dalen waar ik een grondige hekel (goed woord) aan mijn ex heb en soms naar hem kan kijken (de sporadische momenten dat we elkaar treffen met de overdracht van de kinderen) en dan de neiging krijg hem te omarmen. Een deel van mijn beseft nog niet dat de liefde over is. Vond dit zo vreemd, fijn dat ik niet de enige ben.

Ik kan echt zeggen dat ik mijn ex haat. De onrespectvolle manier hoe hij met mij was omgegaan. En hoe hij nu nog met mij omgaat. Hij heeft mij letterlijk mnd door de slijk laten kruipen zonder dat ik wist dat er niets meer te redden viel. Hij heeft mij nog een vakantie laten betalen waar hij doodleuk in meeging. En toen ineens doei en ik heb een ander. Mij achterlatend met 2 kleine kinderen. Ik word mijn huis uit gezet en meneer gaat doodleuk op vakantie naar een ver land. En woont in een dik huis. Terwijl voor mij wachten is dat het huis verkocht is. En dan hopen dat ik een huisje mag krijgen in de buurt zodat mijn kinderen nog iets hebben. En dan nu nog te horen krijgen ach ach ach stel je niet zo aan. En ja.ik heb van die man gehouden. Echt tot enkele maanden terug was er niets wat ik liever had dat hij gewoon naar huis kwam. Maar hoe naïef ik toen was. Hoe geïrriteerd ik nu ben. En elke keer als hij de kinderen haalt en brengt zou ik het allerliefste een slipper naar zijn gezicht gooien. Dus chapaue voor alle meiden die dit zo goed opknappen. Maar deze jongen waar ik meer dan 10 jaar zo lief gehad heb. Heeft mij zoveel pijn gedaan dat liefde haat werd.