In mijn eentje zwanger worden, hoe doe je dat?

In mijn eentje zwanger worden, dat is wat ik wil. Als de man niet komt, dan wel het kindje! Helaas loopt het niet allemaal voorspoedig. De intake bij de fertiliteitskliniek verliep anders dan ik had verwacht. In mijn vorige blog schreef ik al dat ik helaas niet met een vervolgafspraak naar huis ging. Ik moest afwachten.

Na twee weken kreeg ik dan eindelijk dat telefoontje van de gynaecologe, en ja hoor, waar ik al bang voor was kreeg ik te horen. Ze gaan helemaal stoppen met de fertiliteitskliniek, dus behandelingen worden hier niet meer uitgevoerd. Wanneer ik alles via het ziekenhuis zou willen laten verlopen, dan zal ik naar een ander ziekenhuis moeten. En daar zal ik van vooraf aan bij de intake moeten beginnen.

Ik ben dus terug bij het begin en daardoor zal ik zo een aantal maanden verder zijn, voordat ik überhaupt ook maar een afspraak heb. En dat terwijl ik nog liever vandaag zwanger ben dan morgen! 

Hoe langer ik over zelfinseminatie nadenk, hoe meer ik daar achter ga staan. Niet dat zo’n psycholoog mij nou werkelijk af zou keuren voor een kindje, tenminste daar ga ik niet vanuit. Ik heb overal over nagedacht, en nog eens, en voor de zekerheid nog een keer. Maar toch, het idee dat een psycholoog eventueel verschil kan maken tussen wel of ‘denk er nog even goed over na’, dat vind ik toch ook wel wat. Wat me trouwens ook erg bezig houdt, is dat het zoveel geld moet kosten via een spermabank. Dit is iets wat ik erg moeilijk uit te leggen vind, want wat is de prijs voor iets dat je echt héél erg graag wilt?! Maar waarom moet je er zoveel voor betalen terwijl bloeddonatie bijvoorbeeld ook niks kost? Via een spermabank geeft het mij wel een beetje het gevoel dat je een kindje ‘koopt’. 

Maar de weg met een C-donor roept weer andere vragen bij me op. Het grote voordeel van zelf insemineren is voor mij onder andere dat je geen wachttijd hebt. Ik kan beginnen wanneer ik wil. En aangezien mijn wens voor een tweede kindje al enige tijd aanwezig is, start ik het liefste vandaag nog! Een ander voordeel is dat ik dit gewoon in mijn eigen slaapkamer kan doen, zonder hulp. Hoe mooi is het dat je helemaal zelf je kindje hebt gemaakt? Geen dokter die je zogenaamd ‘zwanger’ heeft gemaakt.

Is zelfinseminatie wat voor mij? Zo ja, wil ik dat dan via de spermabank of via een C-donor? Hoe pak ik die zelfinseminatie eigenlijk aan? 

Natuurlijk heb ik wel genoeg over zelfinseminatie gehoord, maar hoe dit nu werkelijk zit? Ik ben het gaan uitzoeken. Want ik wil natuurlijk precies weten waar ik aan begin. Hieronder bespreek ik de verschillen.

Hoe gaat dat dan, jezelf insemineren?

Hierbij is het belangrijk dat ik precies weet wanneer mijn eisprong is. Dit hou ik maandelijks bij met ovulatie-testen. Ik bestel het aantal rietjes voor deze maand (een rietje = een behandeling) en laat dat dan één of twee dagen voor de eisprong bij mij thuis bezorgen. Dit wordt in droog ijs of stikstof bezorgd, dus het kan even mee voordat het ontdooit. Is het eenmaal ontdooid, dan gaat het sperma niet heel erg lang meer mee. Persoonlijk vind ik het via een spermabank een te duur grapje om er klakkeloos mee te experimenteren. Is het sperma eenmaal ontdooid, dan kan ik het rietje doorknippen en het bijgevoegde spuitje erop plaatsen, de andere kant van het rietje afknippen en het spuitje is klaar om ingebracht te worden.

Dan de c-donor… Hij hoeft niet per sé persoonlijk bekend te zijn, maar het is geen onbekende net zoals bij een spermabank. Met een C-donor heb je vooraf al contact gehad en weet je dus van wie je het donorzaad krijgt. Hoe? Dit gaat natuurlijk iets anders dan wanneer je het op bestelling, ingevroren laat komen. Hierbij hoef je ook niet perse een hele regelmatige cyclus te hebben. Het hangt er wel vanaf hoe flexibel je donor kan zijn. Normaal gesproken bel je je donor op, op het moment dat je eventuele ovulatie-test positief is. Hij komt dezelfde dag dan nog naar jouw huis toe (van te voren is vaak wel afgesproken hoe laat dat meestal zal zijn en of hij eerst een kop koffie wil of misschien wel een hapje mee eet).

Dan is het tijd voor hem om naar boven te gaan, daar staat al het potje klaar, waar hij zijn zaad in op kan vangen, en een spuitje om het vervolgens in op te zuigen (deze kan je overigens gewoon bij de apotheek kopen).

Wanneer hij zijn taak heeft volbracht, gaat hij weer op weg naar huis.

Dan is het de beurt aan jezelf. Zorg ervoor dat je comfortabel ligt, met je billen iets hoger dan je bovenlichaam. Je mag na de zelfinseminatie namelijk een minuut of 15 tot 20 zo blijven liggen. Dit is niet verplicht hoor, maar het wordt door ‘de geleerden’ wel aangeraden om dit te doen. Eigenlijk stelt het helemaal niet zoveel voor. Zorg dat het spuitje diep genoeg zit, maar je er nog wel met je vingers bij kan om te legen. Dit is bij het donorzaad van de spermabank iets makkelijker, omdat daar nog een rietje aan het spuitje zit. En spuit vervolgens het spuitje niet te snel leeg. Meer hoef je er niet voor te doen. Ja, even blijven liggen zodat je zeker weet dat het sperma zijn weg heeft gevonden naar je eitje!

Ik heb er vaak over gelezen, maar nu ik mijn eigen schrijven teruglees denk ik dat ik mijn keuze al heb gemaakt. In mijn eentje zwanger worden? Geen kliniek voor mij, maar zelf insemineren.

Liefs Monique

Ben jij een BAM-mam? Hoe is jouw kindje ‘verwekt’?