Single mom en vakantie

Single mom en vakantie! Het is Meivakantie zoals ik al zei in mijn blog van vorige week. Tijd om er eens lekker op uit te gaan met mijn meiden. Mijn beste vriendin Suus, die als een zus voor me is, ging met me mee met haar 2 zoontjes. Zo gingen we dus als een samengesteld gezin lekker een weekje naar Weerterbergen.

Voorbereidingen getroffen, alles ingepland om het 5 jonge telgen naar de zin te maken. De weersvooruitzichten waren bagger. But who cares? De zon zijn we tenslotte zelf. Op naar Weerterbergen! Bepakt en bezakt kwamen we in ons huisje aan. Uitladen en de hongerige maagjes te eten geven, dat was missie 1. Missie 2 was de slaapkamers verdelen. Noelle, mijn puber, wilde een kamer alleen. Uiteraard. Mevrouw zit in haar puberteit en eist tegenwoordig haar privacy op. 

Liv, mijn kleuter, heeft nog altijd last van de navelstreng en wil graag zo kort mogelijk bij mama slapen aangezien de navelstreng geen verlengsnoer accepteert. Bij mij in bed dus! 

Bo, mijn pre-puber, wilde afwisseling. Zo nu en dan alleen, maar het liefst met haar vriendje Fynn, de zoon van Suus. Bruce, de andere zoon van Suus, zou bij haar in bed slapen. Zo geregeld, zo gedaan.

Na een warrige eerste nacht, waarbij iedereen, lees de kinderen, veel te vroeg wakker waren eerst Koffie. Gezellig zo’n huishouden zonder een man die je in de weg loopt. Heerlijk om met je beste vriendin alles te doen. Iemand die je begrijpt. Die begrijpt dat het eerste uur in de morgen cruciaal is voor de rest van de dag. Dus koffie op bed. Een waar geschenk. De dagindeling valt te raden. Alles voor de kids, zolang de mama’s maar koffie binnen handbereik hebben. Binnenspeeltuinen, Frietjes, ijsjes, knuffelen met Koos Konijn ( een konijn wat ik nu niet meer kan luchten of zien), kadootjes.

Elke dag, de hele week, door. Sleep, play, sleep, repeat. Af en toe appten vrienden of collegae me, met de vraag of ik lekker aan het genieten was van mijn vrije tijd. Vrije tijd? Welke vrije tijd…? Vakantie ja, maar vakantie in de zin van niet hoeven werken. Een kidsvakantie is alles behalve een vakantie. Volgens mij is er nog geen een keer een cappucino warm mijn keel afgegaan.

Terwijl Liv en Bruce voor de 4^e keer op een half uur voor geld kwamen vragen voor de trampoline, vroegen Suus en ik ons af wanneer we zelf een week alleen op vakantie zouden gaan. Dromerig van warme stranden, palmbomen, cocktails en vrolijke muziek werden we abrupt verstoord door de melding dat de kinderbingo binnen enkele minuten zou beginnen. Bij een vakantiepark hoort natuurlijk ook subtropisch binnen zwemmen. Enig. 

Het enige subtropische is de immense temperatuur. Mijn lenzen besloegen al bij binnenkomst. 3 kinderen, 1 paar ogen. In deze had ik gewild dat ik meerdere ogen in mijn hoofd had. Liefst aan alle kanten.

Mijn god, ik ben normaal redelijk easy going, maar toen het alarm afging dat het golfslagbad zou beginnen werd ik lichtelijk panisch en verlangde ik instant naar een shot sterke drank. Noelle heeft al jaren haar zwemdiploma, Bo daarintegen pas 1 jaar. Liv heeft buiten haar rare fratsen in het water nog geen zwemdiploma. Toekijkend en duimend dat niemand zou verdrinken trok Liv mijn aandacht door een dolfijn na te doen in het water. Dol fijn. Niet dus. Op het moment dat ik me weer terugdraaide zag ik dat Bo haar hoofd amper boven water hield. 

Liv aan de kant en met mijn moves wat verre van de moves op de cast van Baywatch leken, eigenlijk meer walvis op het droge, trok ik Bo aan haar arm aan de kant. Mascara overal, bikini-top ook overal en tot overmaat van ramp, mensen ook overal.

Ik was er klaar mee. Zwembad uit, onder de douche en omkleden. Zo gezegd, zo gedaan. Met drie meiden in een kleedhokje, in een temperatuur van ik schat zo’n 35 graden was mijn humeur daarintegen gedaald naar een vriespunt. Terwijl ik half naakt nog de bikinitjes sta op te rapen besloten de meiden de deuren van het kleedhokje open te gooien. Fijn, maar niet heus. Dag buurman! Doodmoe en stinkend naar Chloor hebben Suus en ik weer de evaluatie van de dag op de bank.

We moeten erom lachen dat ook vanavond weer mensen ons na staren. Ze denken dat wij echt een samengesteld gezin zijn. Nu zijn we dat voor een week ook, maar in het dagelijkse leven is Suus gewoon getrouwd met haar jeugdliefde, een man. Kortzichtig als mensen zijn vinden ze het normaal dat je met je echtgenoot op vakantie moet. Laat staan 2 vrouwen en 5 kinderen, dat kan blijkbaar in een burgerlijk vakantiepark niet. Wij drijven er de spot mee met onze relatie als beste vriendinnen.

Hoevaak we elkaars tong in elkaars oor steken omdat er weer iemand zit te staren en zich zit af te vragen of dat er weer “twee van dezelfde kant” zijn en wat er wel niet van die kinderen terecht moet komen met 2 moeders. Kortzichtig en dom.

Ik heb er geen andere benaming voor. Ik ken meerdere gezinnen met 2 moeders. Petje af voor hun. Hun kinderen zullen leren dat je mensen moet behandelen op karakter, niet op afkomst of geaardheid. Dat liefde niks te maken heeft met geslacht, dat liefde onpartijdig is. “Do what makes you happy”, das mijn motto. En op dit moment ben ik ondanks de superfijne vakantie blij dat ik weer terug ben in mijn eigen huisje in maastricht.

Slaap tekort, maar herinneringen in overvloed sluit ik deze ‘single mom op vakantie’ af met een lach.Voorlopig geen Weerterbergen meer. Voorlopig weer even single zonder koffie op bed.

Tot volgende week!

Dikke kus X