Mannen die zich niet willen binden

he-le-maal mee eens!!! klaar met de mannen!!!! mommypower!!!!!!!

Ik snap niet waarom hij meteen je kind zou moeten accepteren. Daten is voor mij iets dat ik zonder mijnkinderen doe, buiten hun om dus. Is ff mijn momentje van niet-mama-zijn. Ik date bewust geen vaders, want die willen meteen dat ik hun kinderen ga leren kennen, en zij de mijne. En daar ben IK dus niet aan toe ;)

Ook helemaal mee eens, leuk dat ik weet dat ik nog in de markt lig, maar ben he-le-maal klaar met mannen!! Die ene die je hoopt te vinden, die af en toe die je arm om je heen legt, een beetje voor je zorg, die vindt je toch niet!

Had een soort gelijk gevalletje.. En stomme is 'we' staan er nooit voor open, en wanneer we dan toch besluiten om tijd te maken voor een man.. Haken ze af! De vader van mijn dochter is sinds een week verhuisd met z'n nieuwe vriendin en hun dochter naar Spanje. Dan ook nog een gezamelijk gezag hebben.. Nou hoe wilt hij een kind opvoeden vanuit Spanje. Wat zal hij in het zonnige spanje een donker hart hebben.

Herkenbaar!! Leuke meerdere dates met zelfde man. Allemaal lieve berichten, etentjes enz en ineens...ik wil nog verder kijken en vrij zijn...wat??? Pfff...mannen!!

Je zou ook eens kunnen proberen om te kijken wat er wellicht in jou schuilt waardoor je mannen op je pad krijgt die zich niet kunnen of nog niet willen binden. Meestal zijn mensen een spiegel van jezelf en hou je ( mogelijk onbewust) zelf mannen ook op afstand. Of wil je te graag. Ik heb geleerd nooit een schuld bij de ander neer te leggen, maar eerst eens te kijken naar wat je zelf wellicht nog moet leren. Of jezelf eerst moet geven. (Zelfliefde misschien?) Misschien moet je dat gene dus eerst in je zelf ontwikkelen wat je nu denkt te halen bij de mannen die onbereikbaar voor je zijn. Geloof me, ik kan het weten. Het is soms pijnlijk en ook ik heb veel verdriet gehad. Maar met dit inzicht sta ik een stuk positiever in het leven en vertrouw er nu heilig op dat 'mijn man' er ooit voor mij komt. Ik wens je veel liefde toe en succes!

Ik ben al anderhalf jaar vrijgezel nu en mis toch wel een beetje dat mannelijke aandacht. Ik dacht ik ga ook maar eens daten weer. Ik had een leuke jongen waarmee ik sprak op de app, op het moment dat ik vertelde dat ik een dochter heb blockeerde hij mij op de app. Ik voelde me aan de ene kant zeer beledigd, maar aan de andere kant blij dat ik het had verteld en ik er meteen achter was hoe hij erover dacht.Wanneer vertel je een man nou precies dat je een kindje heb? Ik ben nu wel een beetje bang om het te vertellen, aangezien hij meteen ervoor wegrende. Andere kant denk ik van nee ik vertel het meteen, want dan weet hij het tenminste en verspil ik mijn tijd niet aan iemand! Het blijft moeilijk om een goede vent te vinden die jou en je kindje accepteert. Vooral de mannen van mijn leeftijd(rond de 30) lijken een bindingangst te hebben pfff, of heeft dat niks met leeftijd te maken?In ieder geval heel herkenbaar jouw verhaal!

Herkenbaar, heb ik ook gehad. Onbereikbaar maar achtergekomen bang om te binden i.v.m verleden. Maar ondanks alles zijn we toch vrienden gebleven. Want hij wist dat ik hem heel erg leuk vond etc. Was echt lieve man, nu nog steeds. Hij zal ook deel plekje hebben. Maar op gegeven moment moet je toch verder ook al dacht je iemand te hebben gevonden. Maar hoe langer je dacht hoe gekker je werd. Gaf ik mijn hoop op. Je wil er niet aan geloven, maar ja helaas is het zo hard in deze tijd. Hij had geen bezwaar dat ik kind heb. Daar hield hij wel rekening mee. Wil geen onzekerheid meer, wil gewoon van het leven genieten. EN het beste van maken met mijn zoon van bijna 6. Go girl! Je kunt het he.

Ugh helemaal mee eens maike! Heb het ook meegemaakt 3maanden geleden en uiteindelijk is het verspilde energie, ben zo klaar met mannen! En dan zeggen ze wij vrouwen weten niet wat ze willen?!?

Het lijkt wel iets van deze tijd Mannen willen wel de lusten maar niet de lasten. Leuke avond/ nacht ...hapje ..drankje...bios...etentje ....maar het moet vooral vrijblijvend blijven en je mag absoluut geen verwachtingen hebben. De tijd van friends with benefits ben ik nu wel voorbij. Wil een man die er net zo voor gaat als ik. Jouw Rick is nog jong, mannen kunnen het zelfs storend vinden dat ik een zoon van 17 thuis heb wonen pff mannen!!!!

Ik heb kind van 3Jr en zins en al relatie 10 mnd met me huidige relatie.. in begin ging super tussen ons alleen stoer tussen hem en me dochter.. niet gewend aan man. Maar naar lange weg gaat nu super met hun. Ben ik zelfs soms niet meer inbeeld hahaha. Ondanks dat half bloedje ziet ze mijn vriend als haar papa Haar biologische vader wild niks van der weten teminste alleen lusten niet de laste

Wat een interessant onderwerp..ik ben bang dat ik ook zo iemand ben tegen gekomen. Ik ben super verliefd op hem. Vanaf dag 1 en nog steeds! 1,5 jaar nu. Wat ik voor hem voel is zoveel sterker als mijn hele huwelijk was. Hij blijft me triggeren, zelfs kussenen en mij het gevoel geven dat hij toch om me geeft! Als ik er naar vraag, krijg ik als antwoord dat het van zelf ging. En zonder bij na te denken...maar inmiddels zit ik weer met die vlinders...op dat moment heerlijk maar na zo'n antwoord ga je kapot van verdriet...!! En toch blijf ik die gevoelens voor hem hebben....ik weet niet zeker of hij bindingsangst heeft. Ik hoop het niet...!!!

Het is deze tijd.met internet en tinder kunnen mannen jagen,seks hebben en op naar de volgende.zo zijn veel mannen.die grijpen de kans met de nieuwe technologieën. Wij vrouwen zijn anders.al heb ik na tien jaar relatie ook geen zin meer in.binding.maar dat heeft met psychische factoren te maken.

Tuurlijk, iedereen is er wel eens klaar mee, mannen! Ma ja, we kunnen het niet laten, de ups zijn als het goed is net zo waardevol als de downs waardeloos. Liefde en intimiteit van een kind is anders dan van een man, ik zou niet zonder kunnen. Ben er wel soms klaar mee, maar besef dat dat een fase is...gewoon inderdaad blij zijn met jezelf, een gelukkig leven hebben zonder man en kijken wat er op je pad komt. Sluit je niet af, ooit is het iemand die wel hetzelfde zoekt als jij. Tip: kijk eens op mannengeheim.nl, dan zie je hoe je het gedrag van mannen beter kan interpreteren...vreemde wezens ;-)

Ik dacht dat ik altijd de verkeerde tegen kwam. Gevalletje "ik ben een detail vergeten te noemen van 1.70 meter hoog" (vriendin cq getrouwd). Dat was mijn eerste geluk. En tweede. Mijn derde geluk was een psychisch gestoorde kerel die nog even ongewenst bleef plakken. (Lees half stalken) Daarna kwam gevalletje bindingsangst. En hoewel hij echt een leuke man was stond ons zo veel in de weg dat een relatie dat niet aan kon. Nu zijn we wel nog bevriend en op vriendschappelijke basis kunnen we prima verder. Hij blijft een leuk persoon alleen is een relatie voor ons niet weggelegd.Hoewel ik dacht dat ik alles behoorlijk op de rit had en heel stabiel was en dacht te weten wat ik wilde en niet wilde, kwam ik er toch achter dat ik de verkeerde types aantrok. Ik ging toch weer kijken op een datingsite, meer voor tijdsverdrijf dan om serieus te daten. Echter.. Een man sprak me enorm aan. Ik kwam vervolgens in het ziekenhuis terecht en afspreken werd een beetje lastig. Hij bleef echter lief en geduldig berichtjes sturen. Uiteindelijk belden we een maand nadat we elkaar online leerden kennen, dat werd erna een keertje skypen, maar ik probeerde hem op afstand te houden. Hij liet echter zien dat hij anders is dan andere mannen.. En zo kwam het tot een afspraakje. En dan volgt die doodonzekere periode.. Is dit echt? Is dit te mooi om waar te zijn? Maar hij gaf onbewust bevestiging dat hij echt serieus was en me serieus en oprecht leuk vindt.Ze bestaan wel, die ene man uit duizende wat je leven niet invult maar aanvult.. Ik bleef erin geloven en het kwam toch op mijn pad..

Omdat het vaak is dat de vrouw de relatie verbreekt en nu heb je spijt he? Maar ik ben blij dat ik mijn keuze heb gemaakt en dat ik single ben. Het was toch weer bij alimentatie terecht gekomen en je kinderen nooit meer zien.

Niet alle vrouwen zijn zo, nee maar wel een hoop.