Ik ga het NU doen

 

De vorige keer eindigde ik met: “Wat moet mijn kind zonder zijn fantastische oom?”

Het zal echt een groot gemis zijn voor mijn kind dat zijn oom er niet zal zijn om hem te zien opgroeien. Dat ze allebei niet de kans krijgen elkaar te leren kennen. Dat hij niet trots zijn of haar schoolrapport aan zijn oom kan laten zien. Mijn broer is echt zo’n belangrijk en inspirerend persoon in mijn leven. Ik vond mezelf een vechter en een optimist. Nou, niks in vergelijking met mijn broer. Ik had al veel respect voor mijn broer, maar als ik zie hoe hij omgaat met die walgelijke rotziekte…. Respect!

Het lot ontneemt mijn kind in ieder geval zijn fantastische oom. Maar niet als ik het voor het zeggen heb. Ik heb tussen de ziekenhuisbezoeken treurig in mijn bed gelegen en hield iedereen op afstand. Al mij vrienden maken zich doodongerust omdat ik nu even niemand toelaat. Ik had gewoon echt tijd nodig voor mezelf om de dingen op een rijtje te zetten.

En hoe moeilijk het ook gaat zijn, ik ga nu echt echt echt heel hard mijn best doen om in het nu te leven. Mijn broer is er nog en met heel veel geluk nog een paar jaar. Geen tijd te verliezen en het is dus zinloos om nu al te gaan rouwen

Natuurlijk moet ik nu ook niet mijn verdriet wegstoppen, maar wel de juiste balans vinden tussen mijn verdriet de ruimte geven en geen kostbare tijd met mijn broer verspillen aan verdriet. En… kostbare tijd tussen mijn kind en zijn oom.

Daarom heb ik gisteren besloten dat ik mijn plan om alleenstaande moeder te worden niet ga stopzetten. Sterker nog, ik ga aanstaande maandag bellen met de spermabank om te kijken of ik het proces kan versnellen.

Ik wil nu zo snel mogelijk zwanger worden zodat mijn broer mijn kind nog kan meemaken

En dat hij kan zien dat ik (hoe ontzettend moeilijk ik het ook vind) niet mijn leven en mijn dromen ga verkloten omdat ik nu intens verdrietig ben. En natuurlijk heb ik goed nagedacht of ik nu ook wel denk aan het welzijn van mijn kind. Want dat ik nu nog een depressie heb en op het werk niet eens kan functioneren, is misschien niet echt het juiste moment om een kind te krijgen. Dus ik ben naar mijn huisarts gegaan en heb haar om advies gevraagd. Doe ik er goed aan als ik dit ga doen? Of ben ik nu egoïstisch bezig? Ze zei dat ik hiervoor al heel graag moeder wilde worden en dat zij niet vindt dat ik nu ineens moeder wil worden om de verkeerde redenen. Dus dat ik het plan gewoon moet doorzetten. Het komt wel goed met mijn depressie.

En zo zat ik gisteravond bij mijn ouders in de huiskamer en vrienden van mijn broer kwamen bij ons langs. Het onderwerp ging op een gegeven moment naar mijn plan om via een spermabank zwanger te worden. Een vriendin van mijn broer vertelde mij dat een paar dagen geleden een vriendin van haar zich heeft laten insemineren met het sperma van een donor uit Denemarken.

En toen ging er een belletje bij mij rinkelen. Oh ja, dat was waar. Helemaal in het begin vertelde de spermabank over de samenwerking die ze hebben met een spermabank in Denemarken. Ik weet nog dat ik er veel voordelen aan vond zitten. Geen wachtlijst, je krijgt veel meer informatie over de donor, zelfs een foto van de donor hoe hij was als baby of kind, een geluidsopname van zijn stem en heel veel informatie over zijn persoonlijkheid en zijn leven. Maar ik dacht aan het feit dat het voor mijn kind ooit makkelijker zou zijn om de verwekker (ik noem het expres geen vader) in Nederland op te sporen in plaats van in Denemarken. Daarnaast vond ik het op dat moment niet erg om nog op een wachtlijst te staan, want zo had ik genoeg tijd om mezelf voor te bereiden op een kind.

Toch pakte ik gisteren uit nieuwsgierigheid mijn iPhone erbij en ging ik googlen naar de spermabank in Denemarken. En ik moest voor het eerst in dagen weer echt lachen. Hoe bedoel je modern?

Je kan van alles selecteren, je klikt op zoeken en hoppa… een hele lijst met donors. En als je iets interessants ziet, kan je het “doodgewoon” in je winkelwagentje stoppen en het kopen

Binnen een week kan mijn spermabank de rietjes met sperma in huis hebben. Te grappig eigenlijk. Ik had vooral heel veel lol om het winkelwagentje. De bol.com van de sperma.

En wow, zoveel informatie over de mannen. Waarom heb ik er nooit eerder op gekeken en waarom heb ik het niet eerder overwogen? Even los van het feit dat ik het nu extra gunstig vind omdat ik dan mogelijk al in mei kan starten, vind ik het eigenlijk een veel fijner idee om wat meer over de donor te weten. Zo heb ik nu een donor op het oog die fan is van Robbie Williams. Nou, ik zeg het je, dat is gewoon meant to be. En natuurlijk spreekt al het andere wat ik over hem lees mij ook erg aan hoor. En het zegt toch wel iets dat ik ondanks mijn verdriet toch zoveel enthousiasme kan voelen.

Ik kan niet wachten totdat het maandag is en ik contact kan opnemen met mijn spermabank om dit idee te bespreken. Als zij een GO geven, ga ik shoppen en mijn winkelwagentje vullen