[et_pb_section bb_built=”1″][et_pb_row][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text _builder_version=”3.3.1″]
Single mom en leven in isolement…. Toen ik vier jaar geleden los kwam van mijn ex, dacht ik dat mijn leven heel anders zou lopen
Het liep allemaal niet zo vlotjes. Ik ben vrienden kwijtgeraakt omdat ze partij kozen voor mijn ex. Ik had toen nog
twee vriendinnen over. Die waren er echter niet voor mij toen ik ze heel hard nodig had in een heftige periode. Dit heeft mij veel verdriet gedaan en pijn. Zo ben ik erachter gekomen dat zij ook geen echte vrienden waren en uiteindelijk heb ik de vriendschap beëindigd.
Op mijn werk kwam ik in aanraking met een vrouw die mijn vriendin werd.
Zij leek een echte vriendin. Het was heel leuk en gezellig en voelde mij niet meer alleen en eenzaam.
Maar naarmate ik langer met haar omging, hoe meer ik op haar ging lijken op een negatieve manier. Ik raakte mezelf kwijt. Zij was een negatieve factor in mijn leven en zoog al mijn energie weg. Ik heb het laten gebeuren totdat er een moment kwam dat ik er niet meer mee om kon gaan en heb ook met haar gebroken.
Ik heb in de afgelopen vier jaar heel veel alleen moeten doen, veel van mijn eigen gevechtjes zelf opgelost. Daarbij heb ik heel weinig te besteden en al helemaal geen geld om leuke dingen te doen. Ik zit voorlopig nog wel even in de WSNP (Wet Schuldsanering, red.). Geen sportschool, geen avondjes uit, geen hobby’s kunnen uitoefenen. Zelfs een tram-, bus- of treinkaartje kost al moeite omdat dat geld kost.
Al met al ben ik de afgelopen vier jaar in een sociaal isolement geraakt. Ik kom weinig de deur uit.
Behalve als mijn zoontje er is, dan zijn we veel buiten. Maar als hij niet bij me is dan ben ik veel thuis. Ik kan niet naar het café of ergens wat drinken, ik heb daar geen geld voor en ik wil ook niet afhankelijk zijn van mensen.Natuurlijk word ik steeds minder gevraagd om mee te gaan en zelf vraag ik het ook niet snel. Ik nodig mezelf niet graag uit, wil niemand tot last zijn.
Door veel teleurstellingen heb ik de neiging in mijn schulp te kruipen en mij heel eenzaam voelen, hoewel ik het niet snel laat merken naar de buitenwereld. Ik twijfel vaak aan mijzelf en ben erg onzeker geworden. Denk dan dat ik geen goede vriendin ben, omdat ik altijd meestal degene ben die wat laat horen. Er wordt niet zo snel gevraagd hoe het met me gaat. Pas als ik een bericht stuur wordt er uit netheid gevraagd hoe het met mij gaat. Meestal zeg ik dat het goed gaat, heb nooit zoveel zin dat mensen dan ineens zich geroepen voelen om te praten met me, soms moeten dingen uit zichzelf k
omen. Misschien ben ik daar wat harder in geworden.
Dit alles betekent niet dat ik spijt heb van de beslissingen die ik heb genomen. Ik moest doen wat ik moest doen.
En gelukkig heb ik op dit moment zeker 1 goede vriendin en daar ben ik heel blij mee. Ik zou graag meer mensen willen leren kennen om vriendschappen op te bouwen. Helaas heb ik, zoals ik al schreef, vanwege de schuldensanering weinig geld om dingen te kunnen doen…
Iets positiefs om af te sluiten:
Dit vind ik even een lastige maar ga het toch proberen. Altijd hoop blijven houden. Ik blijf altijd hopen dat dingen beter zullen gaan. Geef nooit de hoop en de moed op!
Als je in een isolement zit lijkt het soms of er geen weg uit is. Wat voor tips kun jij geven om dit te doorbreken?
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
Anonymous
op 19 Sep 2015Anonymous
op 22 Sep 2015Anonymous
op 19 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 19 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 19 Sep 2015Anonymous
op 19 Sep 2015Anonymous
op 19 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 19 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 20 Sep 2015Anonymous
op 21 Sep 2015Anonymous
op 22 Sep 2015Anonymous
op 12 Jan 2016Anonymous
op 12 Jan 2016Anonymous
op 12 Jan 2016Anonymous
op 12 Jan 2016